بی تو ای دوست چه گويم که چه آمد به سرم
راه، گم کرده و در کوچه ی دل در به درم
شمع عمر من مهجور به سو سو افتاد
شب ظلمانی ام و چشم به راه سحرم
تو ز اعمال من و حال دلم آگاهی
من نه تنها ز تو از خيمه ی تو بی خبرم
صالحان، متقيان را تو امامی ، پدری
من آلوده که باشم ، که بگويی پسرم
عاقبت، فعل بد از چشم تو انداخت مرا
ديگر از اشک و نی ناله نباشد اثرم
گفته بودم چوکبوتر، لب بامت باشم
پر پرواز ندارم که برايت بپرم
لب پيمانه عيان کردی و لب را پنهان
من ز پيمانه بر آن جام لبت تشنه ترم
رخصتی ده بفروشم قفس تنگم را
اذن، تا سود کنم بلکه جنونت بخرم
گالری تصاویر بروز شد 
برخی از پیامك های شما به ما: